मैले साथ गुमाउदा

मेरो खुशी खोसिएर , कुटिल हासो हास्नु पर्दा 

आशु पिई जिन्दगीमा , बेदनाले छाती भर्दा 

मेरो हजुर कति गहिरो , थियो माया हामी बीच 

चुडि लाने भगवान नि , तिमी रहेछौं साह्रै नीच |

तस्बिर हेरी टोलाउछु म , साँझ अनि बिहान घरमा 

भन्नुहुन्थ्यो मेरो प्राण , बस सधैँ मेरै भरमा 

दुख बिमार सबै देख्ने , लाग्थ्यो मलाई उनै देउता 

संगै मर्ने चाहना थियो , पारयौ मलाई यहाँ एउटा |

अफिसबाट घरमा आई , काम धन्दामा दिने साथ 

सम्झाउदै भन्नुहुन्थ्यो , म नि दिन्छु तिम्लाई हात 

बेदनाले छाती फुट्छ , हजुर बिना एक्लै हुदा 

आत्तिएर पूजा गर्छु , मरे भेट होस् रोगले छुदा |

हजुर बिना एक्लो संसार , कति दिन देख्नु मैले 

दिन नि रात झैँ अध्यारो भो , ओछ्यानमा जान्छु जहिले 

बाटो तिर हेर्छु कहिले , छायाँ कतै छ कि भनि 

बसेको छु मेरो प्राण , मरे भेट्ने दिन गनी |

जन्मे पछि मर्नु पर्छ , भगवान हौ तिमी ज्ञानी 

प्रेम जोडीलाई नछुटाईदेउ , ध्रुवतारा झैँ अटल मानी 

हजुर कै ध्यान जप , हजुर कै हु म दासी 

मरे पछि साथै लानु , माया जालमा मलाई टासी ||

डम्बर पौडेल 

चानुवा -८ , धनकुटा 

हाल :- कतार